Gücümüzü, inancımızı, değerimizi, kendimizi ona, buna, şuna testlim etmekle meşgul olduğumuzdan bitap düşmemiz, ötemizi berimizi, kendimizi ve "diğerlerini" göremememiz, aynı döngülerde çakılıp kalmamız normaldir. Şikayet etmeye hakkımız yok, cennetimizi de cehennemimizi de yaratıyoruz işte, hem de burada, şimdi, her an, şu an "uzakta arama kendinde ara" denir ya öyledir.
Gereğini yapma yetki ve yetisi ise sadece ve sadece herkesin bir tek kendinde, tabii ki dilediği zaman, dilediği biçimde! Her yansıma, yanılgı ve bağ bir bağlılık, bağımlılık yaratır, dışınızda içinizde birlemediğiniz tanrılaştırdığınız her zerre ve katiyetle, azar azar sizi özünüzden, hakikatinizden ciddi biçimde perdeler, bu perdelenmelerin getirilerini de hepimiz yaşıyor, görüyor, biliyoruz, oysa ki tam tersi avcunuza bırakılmışken, çabanıza tabiyken sizi tutan ne? Can alıcı soru bu beni tutandır, takas ettirir neyi neyle takas ettiğinize dikkat edin, nefse kolay gelen şeylerle doludur o cehennemler ! Tüm Cevaplar da çözümler de sizde, başka yerde başkasında değil!
Ama kafa gözünüz mü soru-cevaplayan işte o vakit hüsrana uğrarsınız. Kafagözünüz, gönül gözünü takip edip onda birlenmek içindir, işlevine göre kullanmak icap eyler her şeyi ve bu yolda nihayetinde emaresi okunmaz. Mucizelerine tanık ol ya da ne de ısrar ediyor, tercih ediyorsan artık! Sistem belli, araçlar net. Korkuları, nefsi, suretleri murat edildiği biçimde kullanıp hakikatini OLsak bakın ne olacak.
Hayy'di diyelim de yola koyulalım İnşallah.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder