Kayıp varsa yas vardır, suç varsa ceza vardır, evet varsa hayır vardır, mutluluk varsa mutsuzluk vardır, sağlık varsa hastalık vardır ve son derece gerekli doğaldır da. Önemli olan her şeyin hakkını vererek, sindirerek, kabul ederek en önemlisi sevgi ve şükranla, gözardı etmeyerek yaşayın. Savaşçılar takılmaz, düşer kalkar durur, gereken yerlerde gerektirdiği biçimde konaklar ama sürekli adım atarlar mevsimler gibi ve sonsuz... Huzur demek ölü bir dinginlik demek değildir. Huzuru kaosun içinde bulabiliyorsanız anlamını bulur yoksa içi boş kalır. Kabul demek boyun eğmek, mış gibi yapmak demek değildir, onaylamadığınızda anlayış ve idrak geliştirebiliyorsanız kabul anlamını bulur yoksa onun adı tolerans olarak boş kalır. Tıpkı affetmenin ötekini bağışlamak, büyüklük göstermek olmadığı gibi. Kendinize zulmünüzü affedemediğinizde içi boş kalır. Sırtınızı dönüp, yüzleşmediğiniz, tiye aldığınız, direndiğiniz, korktuğunuz, dışladığınız her şeyin hayaleti üzerinize biner ve hayatınızda açmazlar yaratır çünkü her şey öncelikle anlaşılmak için bütünün bir parçası olarak sizde yaşar. Anladığınızda sevebilecek, sevebildiğiniz de yürüyebileceksiniz, yürüyebildiğinizde yaşayabileceksiniz. Unutmayın herkes ölür çok azı yaşar.
